Bewijs eer aan de grote Zuidpool-ontdekkers met deze cocktail.
Een heerlijke abaco (= antarctische bacardi-cola) maak je als volgt...
Een heerlijke abaco (= antarctische bacardi-cola) maak je als volgt...
Ingrediënten
- cola-light
- ongeveer 2 borrelglazen rum
Bereiding
Giet water in een plastic bakje en vries het tot een ijsklomp in de
vriezer. Sla deze ijsklomp met een zwaar keukengereedschap (pollepel,
hamer) tot ijsschotsen ter grootte van 2 ijsblokjes. Bewaar de aldus
geprepareerde schotsen in de vriezer tot je ze nodig hebt. Deze schotsen
geven een zuidpooltintje aan elke drank waaraan ze worden toegevoegd! Weg
met de klassiek-kubistische ijsblokjes: lang leve de grillig gevormde
ijsschotsen!
Doe 2 schotsjes in een amsterdammerglas, giet hierop een scheut gekoelde cola-light, zodat de schotsjes goed omhuld worden. Dat bruist enorm, bijna alle koolzuur gaat eruit, en het schuim dreigt uit het glas te lopen, maar dat is niet erg, omdat de scherpe kantjes nu van het ijs af smelten, wat straks zal leiden tot minder koolzuurverlies. En het uitgewerkte schuim zakt snel. Giet daarna langs de rand ineens een hoeveelheid diepgekoelde rum (ongeveer 2 borrelglazen) zodat het goed mengt met de cola. Vul daarna voorzichtig het glas verder bij met cola-light, langs de rand geschonken, zodat het langs de bodem stroomt. Omdat de ijsschotsen al 'gedrenkt' en gepolijst zijn, zal de cola niet meer bruisen: dus met minimaal koolzuurverspilling. Want die bubbels, die zijn juist lekker.
Het resultaat is een antarctisch-koel, -bruisend en -suikerarm drankje, waarvan je, als je er meer dan één van neemt, ongemerkt zeer aangeschoten kan worden. Mits goed bereid, steken er nog scherpgepunte schotsspitsen boven de vloeistof uit, die een sfeer geven van een antarctisch ontdekkingsavontuur. Proost!
Doe 2 schotsjes in een amsterdammerglas, giet hierop een scheut gekoelde cola-light, zodat de schotsjes goed omhuld worden. Dat bruist enorm, bijna alle koolzuur gaat eruit, en het schuim dreigt uit het glas te lopen, maar dat is niet erg, omdat de scherpe kantjes nu van het ijs af smelten, wat straks zal leiden tot minder koolzuurverlies. En het uitgewerkte schuim zakt snel. Giet daarna langs de rand ineens een hoeveelheid diepgekoelde rum (ongeveer 2 borrelglazen) zodat het goed mengt met de cola. Vul daarna voorzichtig het glas verder bij met cola-light, langs de rand geschonken, zodat het langs de bodem stroomt. Omdat de ijsschotsen al 'gedrenkt' en gepolijst zijn, zal de cola niet meer bruisen: dus met minimaal koolzuurverspilling. Want die bubbels, die zijn juist lekker.
Het resultaat is een antarctisch-koel, -bruisend en -suikerarm drankje, waarvan je, als je er meer dan één van neemt, ongemerkt zeer aangeschoten kan worden. Mits goed bereid, steken er nog scherpgepunte schotsspitsen boven de vloeistof uit, die een sfeer geven van een antarctisch ontdekkingsavontuur. Proost!
Variatie
Dit brengt ons op de diverse variaties die op dit thema mogelijk zijn:
- met een schijfje citroen: de "Abaco-Scott"... (Ontdekkingsreiziger Scott raakte in 1897 vast in het Zuidpool-ijs, en moest, om scheurbuik te voorkomen, bij gebrek aan citroenen zijn bemanning zeehondenvlees laten eten, wat rijk schijnt te zijn aan vitamine C);
- gewone cola-met-suiker ipv. cola light: de "Abaco-Shackleton" (Shackleton moest in 1907 een tocht naar de zuidpool afbreken wegens gebrek aan energie en voorraden). Deze variatie dronk ik vroeger altijd, toen ik nog niet wist dat suiker (=pure koolhydraat) dik maakt;
- extra schotsen ijs: de "Abaco-Amundsen"; Roald Amundsen raakte eind 19e eeuw zo beklemd tussen ijsschotsen dat hij gedwongen was een jaar op Antarctica te blijven. Met deze cocktail herleef je op prettige wijze zijn ontberingen;
- schotsen met ingevroren stukjes fruit en citroenpulp: "Abaco-Cook" (Cook voer in 1770 langs antarctica, zonder land te zien, maar concludeerde uit brokjes materiaal in voorbijdrijvende ijsschotsen dat meer naar het zuiden er zich een continent moest bevinden);
- de "Abaco" genuttigd in een vliegtuig heet een "Abaco-Byrd": ontdekkingsreiziger Byrd vloog in 1929 over de Zuidpool.
Bron
Michiel Overtoom
Je kan dit recept afdrukken (en vaak ook een PDF ervan genereren) via de standaard print opties van je browser. De vormgeving van het recept wordt daarbij automatisch aangepast.