Pizzadeeg heeft niets te maken met brooddeeg. Brooddeeg rijst tweemaal
en pizzadeeg slechts 1 maal en dan nog vrij vlug. Hier mijn recept.
Dodelijk eenvoudig maar resulterend in bewonderende blikken van de gasten
en smachtende verrukte monden en smaakpappillen.
Ingrediënten
voor 4 bodems
- 500 gram bloem
- 25 gram verse gist
- weinig lauw water
- 2 theelepels zout
- snuifje suiker
- eventueel 2 eetlepels olijfolie
- (en naar eigen smaak en fantasie:) ingrediënten voor de vulling
Bereiding
Gist oplossen in het water en de suiker toevoegen (dat stimuleert het
rijzen).
De bloem uitstorten op een werkvlak en er een kuiltje in maken. Daarin het zout, de olijfolie, en de opgeloste gist doen. Kneed het deeg zeer grondig tot er een soepel deeg van komt; ongeveer 15 minuten. Het kan zijn dat er in de loop van het kneedproces wat water moet toegevoegd worden als het te droog blijkt te zijn of wat bloem als het te vochtig is; alles hangt af van de soort bloem.
Vorm van het deeg een bal, leg het op een plank, bestrooi met bloem en laat op een warme plaats rijzen tot het volume verdubbeld is.
Rol achteraf het deeg uit en zorg ervoor dat de dikte niet meer dan 9 mm. is.
Doe er de vulling op en bak ongeveer 15 tot 20 minuten in een op de hoogste stand voorverwarmde overn tot de bodem knapperig en goudbruin is. Het beste resultaat bereik je door een steen te gebruiken om op te bakken. Op een bakplaat kan de olijfolie niet weg en krijg je een sponzige bodem. Een steen slorpt de overtollige olie op.
Een pizza bestaat natuurlijk niet alleen uit een bodem, daarom enkele vullingen die tot de klassiekers behoren. Het gaat hier wel om Italiaanse pizza en niet om datgene wat sommigen ook pizza noemen maar eigenlijk niets anders is dan een kleffe boel waar dikwijls zelfs aardappelen in zitten waardoor het deeg als een schotelvod wordt. Dit kan misschien wel, maar is helemaal geen pizza...
Pizza met knoflook, olijfolie en oregano: bestrijk de bodem met drie eetlepels olijfolie en bestrooi verder met drie fijgehakte teentjes knoflook, 1 eetlepel fijgehakte oregano en zout en peper.
Pizza met tomaten kaas en basilicum (Margherita): bestrijk de bodem met uitgelekte Italiaanse tomaten uit blik, geraspte mozzarella kaas en Parmighiano (parmezaanse kaas) en enkele gescheurde verse basilicumblaadjes.
De bloem uitstorten op een werkvlak en er een kuiltje in maken. Daarin het zout, de olijfolie, en de opgeloste gist doen. Kneed het deeg zeer grondig tot er een soepel deeg van komt; ongeveer 15 minuten. Het kan zijn dat er in de loop van het kneedproces wat water moet toegevoegd worden als het te droog blijkt te zijn of wat bloem als het te vochtig is; alles hangt af van de soort bloem.
Vorm van het deeg een bal, leg het op een plank, bestrooi met bloem en laat op een warme plaats rijzen tot het volume verdubbeld is.
Rol achteraf het deeg uit en zorg ervoor dat de dikte niet meer dan 9 mm. is.
Doe er de vulling op en bak ongeveer 15 tot 20 minuten in een op de hoogste stand voorverwarmde overn tot de bodem knapperig en goudbruin is. Het beste resultaat bereik je door een steen te gebruiken om op te bakken. Op een bakplaat kan de olijfolie niet weg en krijg je een sponzige bodem. Een steen slorpt de overtollige olie op.
Een pizza bestaat natuurlijk niet alleen uit een bodem, daarom enkele vullingen die tot de klassiekers behoren. Het gaat hier wel om Italiaanse pizza en niet om datgene wat sommigen ook pizza noemen maar eigenlijk niets anders is dan een kleffe boel waar dikwijls zelfs aardappelen in zitten waardoor het deeg als een schotelvod wordt. Dit kan misschien wel, maar is helemaal geen pizza...
Pizza met knoflook, olijfolie en oregano: bestrijk de bodem met drie eetlepels olijfolie en bestrooi verder met drie fijgehakte teentjes knoflook, 1 eetlepel fijgehakte oregano en zout en peper.
Pizza met tomaten kaas en basilicum (Margherita): bestrijk de bodem met uitgelekte Italiaanse tomaten uit blik, geraspte mozzarella kaas en Parmighiano (parmezaanse kaas) en enkele gescheurde verse basilicumblaadjes.
Bron
Marc Sierens
Je kan dit recept afdrukken (en vaak ook een PDF ervan genereren) via de standaard print opties van je browser. De vormgeving van het recept wordt daarbij automatisch aangepast.